We richten ons op het niet nemen wat jou niet gegeven is. We vinden het materiële stelen, dingen stelen van mensen, winkels en bedrijven onrechtvaardig. Toch? Dat is helder en duidelijk. Hoewel: soms is die scheidslijn niet altijd duidelijk. De mens vindt wel eens dat iets een eigendom van hem is of dat hij er recht op heeft, terwijl dat niet altijd het geval is.Ook hier kunnen we vaak onbewust recht praten wat krom is. Er wordt wel eens onterecht aanspraak gedaan op bijvoorbeeld verzekeringsgeld, uitkeringsgeld, belastinggeld, ziektekostengeld onder het mom van: “ze” verdienen genoeg, ik betaal al zoveel, “ik heb er recht op” enz..en dan is het ineens rechtvaardiger om zelf ook maar eens niet zuiver te handelen. En zo heeft iedereen zijn eigen grenzen waarvan hij denkt: ach, één keertje, of dat beetje...dat wuiven we weg.
Ikzelf ben daar echt ook niet altijd 100% heilig in maar het is wel interessant om te merken dat we onze eigen grens wel te rechtvaardigen vinden en die van een ander niet. En zo heeft Asteya weer een connectie met Satya: ben je eerlijk?
Naast het materiële stelen kennen we ook vele andere vormen van stelen.
Het niet nemen wat jou niet gegeven is. Interessant is het om bij jezelf eens na te gaan:
Neem je wel eens energie van een ander? In tijden van stress , onzekerheid of ontevredenheid denken sommigen er baat bij te hebben om hun verhaal bij een ander neer te leggen. Delen is fijn, belangrijk en schept een band. Maar je kunt jezelf eens afvragen of je dat altijd zomaar kan doen. Dan voel je misschien niet goed aan wat je kunt nemen bij een ander. Zodat je kracht ontneemt bij de ander, energie wegzuigt of de ander ermee belast. Dat kan ook gebeuren bij teveel enthousiasme bijvoorbeeld. Kunnen we dit aandacht stelen noemen?
Steel je wel eens tijd van een ander? We voelen niet altijd aan of ons gezelschap (ook digitaal) op dat moment gewenst is en uitkomt voor een ander. Ben je teleurgesteld als iemand jouw verwachtingen niet nakomt en projecteer je jouw teleurstelling op de ander als je vindt dat diegene niet genoeg tijd aan jou besteed?
Laat jij het toe als anderen tijd en energie van jou nemen? Grenzen bewaken en duidelijk maar diplomatiek aangeven is een vorm van mededogen naar jezelf maar ook naar de ander.
Beschouw je mensen als je bezit in een vriendschap/relatie? En steel je daarmee iemands authenticiteit of ruimte om te zijn wie hij of zij is? Vind je dat iemand zich aan jouw verwachtingen moet voldoen? Stel je veel eisen? Of andersom. Laat jij het toe als iemand jou als bezit beschouwt, en steel je dus van jezelf?
Steel je wel eens door iemands humeur of goeie zin te ontnemen? Of door iemand een naar gevoel te geven opdat jij je maar even beter voelt? Zo is pesten bijvoorbeeld ook een goed voorbeeld van iemands eigen waarde stelen.
Steel je wel eens een idee van een ander? Het kopiëren en overnemen van inzichten, ideeën, teksten en concepten gebeurt op grote en op kleine schaal. Zowel zakelijk als privé. Je kunt je afvragen: Is dat fair? Soms breng je een ander (emotionele, financiële of energetische) schade toe als je dat doet. Acteer je werklijk vanuit je eigen kernwaarden als je je steeds met anderen vergelijkt en dit nadoet? Soms gebeurt dit onbewust. Des te meer een reden om naar binnen te kijken.
Hoe kunnen we Asteya toepassen op de yogamat?
Het stelen van je eigen energie en gezondheid door dingen in je yogapractica te doen die jouw grens voorbij gaan. Het niet nemen wat jou niet gegeven is, is hier letterlijk van toepassing. Neem niets weg van jezelf wat er niet is. Stel je ook hier teveel eisen aan jezelf?
Een extra yogalesje meepikken omdat er toch niet gecontroleerd wordt. Ik zeg altijd: een gestolen yogales IS geen yogales. Maar het tegenovergestelde. Je komt alleen maar verder van jezelf af te staan. Je raakt meer UIT balans.
Is stelen / nemen van een ander of van jezelf iets wat goed voelt en jou laat groeien? Laat je iemand anders groeien als jij steelt? Laat jij van je stelen? Interessante vragen. Bewaak je eigen grenzen en communiceer. Neem daar de verantwoordelijkheid in. Ook hier vinden we weer raakvlakken met de vorige twee Yama’s: geweldloosheid en eerlijkheid.
“I will not take what belong te others or steal attention away from them” - Nicolai Bachman.
Tot slot: blijf mededogen houden naar jezelf én anderen. Dit is slechts een reflectiemogelijkheid en geen opgeheven vingertje. We zijn allemaal mensen in een leerproces.
Geschreven door Marion Philippo
