De laatste Niyama is Ishvara Pranidhana. Een hele mond vol. Het betekent: overgave aan het goddelijke.
Een andere vertaling zou kunnen zijn: overgave aan en vertrouwen hebben in het leven.De beoefening hiervan geeft je de ruimte oude patronen, controles en gedachtes los te laten door te vertrouwen en je over te geven aan iets wat groter is dan jij.
Het staat voor een innerlijke houding waarbij je het leven tegemoet treedt vanuit een basisvertrouwen. Je vertrouwt erop dat het bestaan een juiste loop neemt en dat je in dit menselijk leven in goede handen bent. Het leven aanvaarden is loslaten. Het besef dat je maar een klein onderdeel bent van een groter geheel.
Op de yogamat willen we vaak “ergens komen” of “iets bereiken”
Het is echter niet het resultaat wat telt, want het resultaat ligt in de handen van…nou..…het universum, God, het leven, hoe je het ook wilt noemen.
Bij alles wat je doet is jouw intentie het enige wat telt. Je doet je best en…laat het resultaat los. Dat ligt niet in jouw handen.
Dat betekent dat je veel beter met aandacht de oefeningen kunt doen. Wat je doet, doe je met aandacht en nederigheid. Met vertrouwen. En je aanvaard het uiteindelijke resultaat.
Overgave gaat voorbij het rationele denken.
Voorbij het ge-ja maar...
Vertrouwen helpt je de behoefte aan een door jouw gecontroleerde uitkomst los te laten. Je laat je eigen “ikje” dat steeds aan het denken is, dat steeds obstakels en opwerpt en twijfel zaait, los. Hierdoor maak je de weg vrij van teleurstellingen. Je weet dat elke uitkomst een goede is. Zoiets als: niet Mijn wil geschiede, maar Uw wil geschiede.
Je kunt je verwachtingen laten gaan door te begrijpen dat alles tijdelijk is.
Ga deze maand nog meer met de intentie oefenen door zonder verwachting je practice in te gaan. En laat de zelfverzonnen obstakels los: ik ben al zo’n tijd niet geweest, het zal wel pijn doen, het is zo warm, ik ben zo moe, er wordt iets van me verwacht. enz enz. Gewoon beginnen. Doe wat je moet doen, doe je best, oefen, en laat dan los.
Oefen dat ook eens in het dagelijks leven. Oefen in het gevoel van basisvertrouwen in het leven. Niets is te controleren. Het is de intentie die geldt. Ik gebruik dan nu als afsluiter de woorden die Lenette van Dongen elke dag gebruikt: “Doe wat je kan, doe het met plezier, en de rest…whoeiii, (wuif weg)”.
Tekst: Marion Philippo
Een andere vertaling zou kunnen zijn: overgave aan en vertrouwen hebben in het leven.De beoefening hiervan geeft je de ruimte oude patronen, controles en gedachtes los te laten door te vertrouwen en je over te geven aan iets wat groter is dan jij.
Het staat voor een innerlijke houding waarbij je het leven tegemoet treedt vanuit een basisvertrouwen. Je vertrouwt erop dat het bestaan een juiste loop neemt en dat je in dit menselijk leven in goede handen bent. Het leven aanvaarden is loslaten. Het besef dat je maar een klein onderdeel bent van een groter geheel.
Op de yogamat willen we vaak “ergens komen” of “iets bereiken”
Het is echter niet het resultaat wat telt, want het resultaat ligt in de handen van…nou..…het universum, God, het leven, hoe je het ook wilt noemen.
Bij alles wat je doet is jouw intentie het enige wat telt. Je doet je best en…laat het resultaat los. Dat ligt niet in jouw handen.
Dat betekent dat je veel beter met aandacht de oefeningen kunt doen. Wat je doet, doe je met aandacht en nederigheid. Met vertrouwen. En je aanvaard het uiteindelijke resultaat.
Overgave gaat voorbij het rationele denken.
Voorbij het ge-ja maar...
Vertrouwen helpt je de behoefte aan een door jouw gecontroleerde uitkomst los te laten. Je laat je eigen “ikje” dat steeds aan het denken is, dat steeds obstakels en opwerpt en twijfel zaait, los. Hierdoor maak je de weg vrij van teleurstellingen. Je weet dat elke uitkomst een goede is. Zoiets als: niet Mijn wil geschiede, maar Uw wil geschiede.
Je kunt je verwachtingen laten gaan door te begrijpen dat alles tijdelijk is.
Ga deze maand nog meer met de intentie oefenen door zonder verwachting je practice in te gaan. En laat de zelfverzonnen obstakels los: ik ben al zo’n tijd niet geweest, het zal wel pijn doen, het is zo warm, ik ben zo moe, er wordt iets van me verwacht. enz enz. Gewoon beginnen. Doe wat je moet doen, doe je best, oefen, en laat dan los.
Oefen dat ook eens in het dagelijks leven. Oefen in het gevoel van basisvertrouwen in het leven. Niets is te controleren. Het is de intentie die geldt. Ik gebruik dan nu als afsluiter de woorden die Lenette van Dongen elke dag gebruikt: “Doe wat je kan, doe het met plezier, en de rest…whoeiii, (wuif weg)”.
Tekst: Marion Philippo
